کلد برو 1200 سی سی | cold brew

 پیشینه‌ی کلد برو:

در ژورنالی مربوط به قهوه‌، به‌چاپ سال 1922، در پاسخ به پرسش «کلد برو چیست؟» آمده است: «در کوبا رسم است قهوه را خیلی نرم آسیاب می‌کنند و درون ظرف مناسبی روی آن آب سرد می‌ریزند.  این کار را آن‌قدر ادامه می‌دهند که توده‌ی قهوه کاملاً از آب اشباع شود.  حاصل عصاره‌ای بسیار غنی است که برای سرو کافه اوله یا کافه نوآر دلخواه است.» آنچه این دستور صدساله شرح می‌دهد چیزی جز باب‌روزترین نوشیدنی این چند تابستان اخیر، یعنی قهوه‌ی کلد برو، نیست.

حوالی همان زمانی‌که این جملات درباره‌ی رسم کوبایی دم‌کردن قهوه چاپ شده بود، یکی از نشریات حوزه‌ی بازرگانی در مقاله‌ای ادعا کرد که با توجه به جدیدترین نتایج تحقیقات علم شیمی، «رسم خیساندن ذرات قهوه در آب سرد را باید محکوم کرد.»

تاریخچه‌ کلد برو ‌از کیوتوی قرن هفدهم تا استارباکس و سایر کافه‌‌ها:

آمریکایی‌ها خیلی دیرتر به سراغ پرسش «کلد برو چیست؟» رفته‌اند و در علاقه‌مند‌شدن به این نوشیدنی خیلی از مردم آسیا عقب‌افتاده‌اند. احتمالاً قهوه‌ی کلد برو نخستین طرفداران پروپاقرصش را در ژاپن قرن هفده یافت. ملوانان هلندی از قهوه‌ی کلد برو به‌عنوان راه‌حلی برای حمل‌و‌نقل و دم‌کردن قهوه بدون نیاز به آتش خطرآفرین استفاده می‌کردند. بااین‌همه ژاپنی‌ها رسم دم‌کردن چای در آب سرد را قبل از رسیدن کشتی‌های هلندی بلد بودند.

قهوه‌ی سرد حتماً لازم نیست کلد برو باشد. با این ‌همه برای آن‌ها که همیشه به دنبال جذابیت‌هایی فرای زندگی روزمره‌اند، کلد برو یک نوشیدنی فرح‌بخش و آشناست. در جریان جنگ سرد، کتاب بانوان گادی (Godey’s Lady’s Book) دستوری برای تهیه افشره‌ای به‌نام " شربت قهوه " منتشر کرد که با آب رقیق و برای سربازان سرو شود. در یکی از روزنامه‌های محلی مونتانا در سال 1887 آمده است که " پسران گارد ملی که هفته‌شان را در اردوگاه پیکس‌کیل سپری کرده‌اند اذعان می‌کنند که قهوه‌ی سرد قابل‌نگهداری‌ترین و امن‌ترین نوشیدنی‌هاست "